'Een toneelstukje opvoeren? Dat werkt hier niet'
Monique is begeleider binnen doelgroep Intensieve Zorg op locatie Gebint 8, zij haalt haar energie uit het lezen van de cliënten om te ontdekken waar zij gelukkig van worden, en dat is dan weer haar werkgeluk. Win-win!
Hoe maak jij kwetsbare mensen gelukkig?
Je moet onze cliënten kunnen lezen om te ontdekken waar ze gelukkig van worden. Verbaal vertellen ze je namelijk niets. Door goed naar hun gedrag te kijken, heb ik hun taal leren spreken. Geloof me, een cursus Chinees is er peanuts bij. Gezichtsuitdrukking, check. Lichaamshouding, check. Sta je dan ineens… te schuifelen met een betoverende oude man of een dame op leeftijd te complimenteren dat ze een geweldige poppenmoeder is. Iets met voldoening en intens werkgeluk.
Wat is je grootste uitdaging in je werk?
Om de rust te bewaren in dit onstuimige huishouden. Om in elke cliënt het beste naar boven te halen en hem zo relaxt mogelijk de dag door te laten komen. Ik sta continu op scherp om escalaties te voorkomen. Het ene moment is iemand euforisch en het andere moment vliegt er een tandenborstel door de badkamer. Onrustig gedrag help ik de wereld uit door kalm te blijven en mijn hulp aan te bieden. Soms maken cliënten er een sport van om te kijken hoever ze kunnen gaan. De rest zit dan op het puntje van hun stoel. Ze voelen het haarfijn aan als je als begeleider onzeker bent.
Vind je het belangrijk dat een cliënt in de lead is?
Absoluut. Ondanks dat ze zo afhankelijk zijn van zorg, laat ik de cliënten aangeven wat zij nodig hebben. Door mee te bewegen in hun flow, hebben zij de touwtjes in handen. Af en toe neem ik die touwtjes even over; wassen en verzorgen hoort er nu eenmaal bij, ook als iemand daar geen zin in heeft. Gelukkig kleeft er een voordeel aan mijn dementerende bewoners: lang boos zijn ze nooit… want alles is binnen no time weer vergeten 😉
Collega's vertellen
