'Het is eigenlijk gewoon een leuk weekenduitje met een vriend'

Rick is vrijwilliger bij ORO en samen bezoeken ze regelmatig theatervoorstellingen

Hoe combineer je jouw vrijwilligerswerk met je vaste fulltime baan?

Bij ORO deel je zelf je planning in voor het vrijwilligerswerk. Het maakt niet of je één keer per week of één keer per maand iets wilt of kunt bijdragen. Zelf werk ik fulltime in het theater, waar ik verantwoordelijk ben voor het boeken van artiesten. Vanwege mijn liefde voor het theater ben ik gekoppeld aan mijn ‘maatje’ bij ORO, die ook van het theater houdt. Hij heeft downsyndroom, maar kan in principe alles zelf. Alleen het sociale aspect is iets lastiger voor hem en hij heeft behoefte aan wat meer vrienden. Daarom spreken wij nu al drie jaar lang gemiddeld één keer per maand af om iets leuks te doen. Hij mag bepalen wat dat is. We bezoeken regelmatig op vrijdag-of zaterdagavond een voorstelling. Of we plannen iets laagdrempeligs op zaterdagochtend of -middag, zoals puzzelen of film kijken. Het is eigenlijk gewoon een leuk weekenduitje met een vriend. Daardoor is het goed te combineren met mijn vaste baan.

Waarom heb je ervoor gekozen om vrijwilligerswerk te doen bij ORO?

Ik ben een welgesteld mens, die het prima voor elkaar heeft. Daarom vind ik dat ik mensen die het minder goed hebben of die meer aandacht nodig hebben, moet helpen. Gewoon omdat ze dat verdienen. Door puur toeval ben ik via via zes jaar geleden al in aanraking gekomen met ORO. Samen met ORO heb ik toen een dagbesteding in Someren opgezet, waar ik namens mijn werk contactpersoon voorgebleven ben. Na drie jaar bijna dagelijks contact te hebben gehad met ORO, besloot ik dat ik meer wilde doen voor hun cliënten. Toen ben ik dus bezoekvrijwilliger, of ook wel ‘een maatje’ geworden. Ik ben inmiddels zo enthousiast over onze samenwerking, dat ik het in de toekomst misschien wel als vaste baan wil oppakken. Ik vind het echt geweldig!

Wat maakt dit vrijwilligerswerk zo geweldig?

Op het moment dat ik bij mijn ‘maatje’ op de deurbel wil drukken, zie ik hem al met zijn brede glimlach achter de deur staan. Dat is het mooiste moment van de maand, ook voor mezelf. Ik vind het superleuk om hem geluksmomentjes te schenken. Hij bedankt me erg vaak en vertelt me altijd weer hoe blij hij is dat ik er ben. Het zien van zijn geluk maakt mij ook gelukkig. En voor mij is de drempel laag om hem die geluksmomentjes te geven. Hij wilde bijvoorbeeld al heel lang een stukje fietsen op de duofiets, maar had dat nog nooit gedaan. Afgelopen zomer hebben we dat twee maanden van tevoren gepland. Op de dag zelf bleek het 34 graden te zijn, terwijl we ’s middags om twee uur hadden afgesproken. Ik heb toen een parasol meegenomen en geïnstalleerd op de duofiets. Toen zaten we lekker heel de middag in de schaduw. Hij genoot daar echt van. En dat is precies waarvoor ik dit doe. Zulke bijzondere momenten leggen we natuurlijk ook altijd even vast met een fotootje. Dat is wel zo leuk.