'Het geeft me een goed gevoel om iets te kunnen betekenen voor anderen'
Joes is vrijwilligster bij de Lage Hees in Beek en Donk
Waarom heb je ervoor gekozen om vrijwilligerswerk te doen bij ORO?
Ik deed al veel vrijwilligerswerk, omdat het me een goed gevoel geeft om iets te kunnen betekenen voor anderen. Ook kan ik op deze manier, ondanks mijn leeftijd, toch nog meedoen in de maatschappij. Toevallig had ik nog wat tijd over. Een vriendin van mijn dochter werkt bij ORO en vertelde me dat ze bij de Lage Hees vrijwilligers zochten. Ze wist dat ik vroeger in de zorg met meervoudig gehandicaptenwerkteen vroeg daarom of ik belangstelling had. Ik vond het altijd al een leuke doelgroep, dus ik wilde het wel proberen. En nu kan ik het iedereen aanbevelen! Als het uitkomt, ga ik mee naar allerlei uitstapjes, zoals naar het Sinterklaascircus in Helmond. Een keer in de week ga ik wandelen met een cliënt die in een rolstoel zit. Dat is niet op een vaste dag. Als ik tijd heb, bel ik zelf op om te vragen of we gaan wandelen. Daarnaast begeleid ik elke maandagmiddag twee cliënten bij het zwemmen. Ik help ze met aan-en uitkleden en doe af en toe een spelletje met ze in het water. Dan zie je aan hun lach dat ze er plezier in hebben en het fijn vinden. Dat geeft me zo’n kick!
Wat vind je van ORO?
De sfeer is heel prettig en ik word gezien als een volwaardig medewerker. Ik word overal bij betrokken en voel me gewaardeerd. Ik merk gewoon dat zowel de cliënten als de medewerkers het fijn vinden dat ik kom. Altijd als ik ben geweest, word ik bedankt. Met kerst krijg ik een presentje. Dat geeft me een goed gevoel. De zorgmedewerkers zijn ook erg betrokken. Als vrijwilliger heb je minder vaak te maken met lastige situaties of complex gedrag, maar het kan wel gebeuren. Als zich een lastige situatie voordoet, weet ik waar ik terecht kan. Het wordt altijd opgelost. Ik heb bijvoorbeeld wel eens een cliëntgeholpen met aankleden, die de ontlasting niet kon ophouden. Dat is dan wel even een momentje, want die persoon is dan zo kwetsbaar. Hoe moet je daarmee omgaan? Maar over zulke situaties kunnen we het goed hebben en daar spelen de zorgmedewerkers gelijk op in.
Welke geluksmomentjes maak je mee in je werk als vrijwilliger?
Een cliënt waarmee ik altijd ging wandelen is helaas overleden. Dat vind ik erg moeilijk, maar ik heb zo’n bijzondere herinnering aan hem. Hij kon niet praten, maar er waren twee woorden die hij wel kon zeggen: ‘mama’ en ‘Joes’. Mijn naam. Dat is toch geweldig? Dat zijn voor mij echt geluksmomentjes. Natuurlijk geniet ik er ook van als ik zie dat een cliënt gelukkig is. Ik heb een cliënt begeleid die mobiel was, maar mentaal op laag niveau functioneerde. Ze nam overal een kinderwagen mee naartoe met een grote pop erin. Ik kon aan haar merken dat ze doorhad dat het niet gebruikelijk is om als volwassene met een pop op stap te gaan. Toch vond ze die pop heel leuk, dus ik heb haar samen met de pop een keer meegenomen naar een restaurant om te lunchen. De cliënt was toen zó aan het genieten. Het was een fijn een-op-een momentje en we hebben gezellig samen zitten kletsen. Dat vind ik zelf ook heerlijk!
Collega's vertellen
