'Je hoort wel bij een team'
De waarde van het ambulant werk wordt volgens Katja Verschuuren soms nog wat onderschat. En daar wil ze best verandering in brengen. “Ons vak is enorm in ontwikkeling en onze know-how is groot. Ik denk dat wij voor een veel bredere doelgroep binnen ORO van belang gaan worden.”
Katja Verschuuren begon in 1993 als Z-verpleegkundige bij ORO en kwam na de nodige omzwervingen drie jaar geleden weer terug op het oude nest. Als een van de coördinatoren Ambulante Begeleiding in Helmond coacht en begeleidt ze ambulant begeleiders in hun werk en zorgt ze ervoor dat de randvoorwaarden op orde zijn. “Wij doen ook de intakegesprekken met nieuwe cliënten en kijken welke begeleider het beste past. Qua competenties, maar ook qua karakter. Dat laatste is heel belangrijk. Een ambulant begeleider staat naast de client, maar wel steeds op een evenwichtsbalk. Waar moet ik afstand nemen, waar moet ik ondersteunen, waar moet en kan deze cliënt zelf de verantwoordelijkheid nemen? Om goed op die balk te kunnen blijven staan, moet er ook sprake kunnen zijn van een match tussen begeleider en cliënt of gezin.”
Grote diversiteit
Ambulant begeleiders vinden hun werk nooit saai. De diversiteit aan cliënten is enorm. Soms is de hulp erop gericht om de cliënt op termijn helemaal zelfstandig te laten wonen, bij andere cliënten is de ondersteuning de kurk waarop het ‘zelfstandig wonen’ drijft en zal een bepaalde vorm van ondersteuning altijd nodig zijn. “We bieden ook overbruggingszorg”, zegt Katja. “Als mensen op een wachtlijst staan, kunnen wij ondersteunen totdat er plaats is.”
Ook binnen ORO zelf kunnen de AB’ers van waarde zijn. Katja: “We hebben heel wat te bieden. Is er een cliënt vastgelopen bij de dagbesteding of wonen? Mogelijk kunnen wij helpen met onze kennis. Of op een praktische manier ondersteunen. Twee keer in de week een uurtje met een cliënt wandelen bijvoorbeeld. Even wat persoonlijke aandacht en wat extra rust op de groep. Er is veel mogelijk met de flexibiliteit die wij kunnen bieden.”
Samenwerken
Met de toegenomen problematiek van de thuiswonende cliënt is de ambulant begeleider ook steeds meer een samenwerker geworden. Cliënten combineren een verstandelijke beperking vaak met psychische problematiek, een justitiële achtergrond of bijvoorbeeld een verslaving. “Binnen ORO is veel expertise aanwezig. Bij onze eigen mensen, maar bijvoorbeeld ook bij het Autismeteam. Of we gaan samen met de cliënt naar Novadic of naar de GGZ. Als de cliënt dat tenminste wil! Wij zijn geen behandelaars. De cliënt bepaalt wat wij samen met hem of haar kunnen en mogen oppakken.”
Er zijn voor elkaar
Kijkend naar de medewerkers in de ambulante tak realiseert Katja zich dat er veel wordt gevraagd van die medewerkers. “Je moet stevig in je schoenen staan in deze functie”, zegt ze. “Zelfstandig zijn en snel kunnen schakelen. Je werkt met veel verschillende doelgroepen en problematieken. Je moet goed kunnen luisteren, je kunnen inleven in de verhalen en problemen van iemand anders en je moet ook je grenzen kunnen bewaken. Professioneel afstand kunnen houden. Dat is best lastig, maar sommige dingen horen nu eenmaal niet op ons bordje. In de coaching leggen we daar ook wel duidelijke accenten. Je moet je werk niet mee naar huis nemen. Daarom vinden we het sparren met collega’s ook heel belangrijk. Je werkt alleen, maar je hoort wel bij een team. We zijn er voor elkaar.”
Flexibiliteit
Los van de dagelijkse praktijk krijgt Katja als coördinator ook veel regelwerk op haar bordje. En dat is met de veranderende regelgeving niet altijd makkelijk. “Gemeenten veranderen nogal eens van beleid. Je moet de productiviteit goed in de gaten houden. Soms heb je mensen ‘over’, soms weet je niet hoe je alle vragen beantwoord krijgt. Flexibiliteit is het sleutelwoord, maar daar vinden we onze weg wel in. Ik ben in ieder geval trots op het feit dat wij zoveel verschillende vragen van een zo uiteenlopende doelgroep kunnen beantwoorden. We hebben veel te bieden en dat geeft een goed gevoel.”
Collega's vertellen
