'Plekje gevonden in een warm team'

Toerisme, de PABO, het was het allemaal niet voor Coco. Toen een vriendin haar vroeg om eens een keer te komen kijken bij ORO, bij de doelgroep Complex Gedrag, wist Coco het meteen: Dit is het. Sindsdien combineert ze haar studie Social Work met het werken bij ORO. “Dit is mijn plek”.

“Onregelmatige diensten? Het maakt mij niks uit. Werk je laat dan zit je vooral in het eten, de verzorging en het naar bed brengen en zit je in de vroege dienst dan is er, na de ochtendzorg meer ruimte voor andere zaken; boodschappen bestellen, met een cliënt naar de dokter of de pedicure, de medicatie controleren, bedden verschonen, mails wegwerken, client- en teambesprekingen. Ik vind die afwisseling wel fijn. We maken hier niet zelf onze roosters. Dat doet een roosteraar, maar er wordt wel heel goed rekening gehouden met je voorkeuren en wensen.”

Relatie opbouwen

“Het werken met deze doelgroep vind ik heel bijzonder. Je moet goed zoeken naar welke begeleidingsvorm het beste bij iemand past. Zo kreeg ik moeilijk contact met Frans-Jozef. Ik deed echt wel mijn best, maar het lukte me maar niet om een echte relatie op te bouwen. Ik ben toen wat meer afstand gaan inbouwen en dat werkte veel beter. Nu zoekt hij mij en laat hij me ook meer toe. Ik heb het waarschijnlijk te hard geprobeerd, te veel mijn best gedaan.”

Escalaties

“Of ik veel escalaties mee maak? Nee, niet veel, maar je moet er wel op bedacht zijn. Laatst ging het mis bij Alex. Alex is bijna twee meter, midden dertig en hij is erg sterk. We begeleiden hem altijd met twee begeleiders. Alex is altijd op zoek naar zekerheid, vastigheid en veiligheid. Hij wil weten wie er op bezoek komen, of het zwemmen wel doorgaat, of hij kan sporten en of hij straks een grote koek krijgt. Soms komen er ook dingen van vroeger terug in zijn verhalen en zijn vragen. Dat gebeurde deze keer ook. We stonden met z’n tweeën in de deuropening, voor de veiligheid, en we zagen de spanning oplopen. Er kwam te veel in zijn hoofd, dan stroomt het over. Alex werd lijkbleek en begon met zijn ogen te rollen. Hij greep mijn collega vast, ik duwde meteen de alarmknop in en probeerde hem vast te pakken. We hebben training gehad in hoe je met dit soort situaties kunt omgaan. Dat helpt echt wel, maar toch ben je blij dat er binnen een paar minuten hulp van collega’s is.”

Achteraf bespreek je dit soort zaken. Even een sigaretje voor sommige collega’s, een glaasje sterke ranja voor wat extra suiker en even met elkaar om tafel. Dat onderlinge contact op zo’n moment; het feit dat je open en eerlijk kunt zijn, dat je kunt zeggen wat je voelt, dat is heel fijn. Het werken met deze doelgroep, in dit warme team, dat geeft mij het gevoel dat ik mijn plek hier helemaal gevonden heb. Ik wil nooit meer weg uit de zorg, dat weet ik wel zeker.”

Direct naar vacatures  Lees meer over complex gedrag

 

 

Collega's vertellen

"Ik moet hun taal leren spreken"

Jeroen

Bekijk het verhaal

"Het is geen trucje. Je moet jezelf zijn."

Eric

Bekijk het verhaal

"Even reflecteren en dan de spanning weer op kúnnen zoeken"

Esther

Bekijk het verhaal